De Goede Zoon

Een schrijver van weinig succesvolle 'plotloze thrillers' leeft in een wonderlijke nabije-toekomstwereld waarin iedereen een basisinkomen heeft en veel door robots wordt gedaan. Kort geleden is zijn stokoude moeder overleden die hij als goede zoon twintig jaar lang trouw bezocht. Onverwacht wordt hij door een oud-collega van 'het Archief' meegenomen op een onbestemde reis. Langzamerhand blijkt dat hij de taak krijgt om 'De Meester', een andere oud-collega, 'zijn geheugen terug te geven'. Voor deze Meester heeft de ik-figuur via 'De Dienst' ooit een andere identiteit gecreëerd, met behulp van zijn eigen jeugdherinneringen.

Tegenover de vaak ongrijpbare gebeurtenissen in 'het nu', zijn de delen van het verhaal die in het verre én recente verleden spelen, helder en herkenbaar. De verteller is opgegroeid in Amstelveen en Rijssen bij ouders die eerst van hun geloof vallen en later weer tot de kerk toetreden.

Als werkloze twintiger krijgt hij via de Sociale Dienst een baantje bij 'het Archief', waar hij een jaar lang werkt met drie collega’s: Lennox, Guido en Bonzo, alias 'De Meester'. Deze Bonzo blijkt later betrokken te zijn geweest bij de geruchtmakende ontvoering van Batavier, een steenrijke biermagnaat. Bonzo heeft zijn maten verlinkt en krijgt van 'De Dienst' in ruil daarvoor een nieuwe identiteit die door de ik-figuur wordt ontworpen. Het 'losgeld' – een grote partij diamanten – is nooit teruggevonden. Kennelijk is Bonzo de enige die weet waar die zijn. Maar hij is nu, vele jaren later, zijn geheugen kwijt. Het is Lennox met wie de ik-figuur op reis gaat om uiteindelijk weer 'in het hoofd' van Bonzo te kruipen.

Op die reis overdenkt 'de goede zoon' belangrijke elementen uit zijn leven, zoals de geleidelijke aftakeling van zijn moeder. Ook zijn er vele bespiegelingen over het leven in de futuristische wereld, over het einde van kunst en literatuur en over de werking van het geheugen.